Sevgili çocuklar

Bugün, ulusal egemenliğimizin sembolü olan TBMM’nin kuruluşunun 96. yıldönümüdür.

 Bugün, toprakları yağmalanan yüce bir ulusun, düşmanlarını yurttan atmak için ant içtiği bir gündür.

 Bugün, yok edilmeye çalışılan bir ulusun tek bilek, tek yürek haline geldiği bir gündür.

 Bugün, Büyük Milletimizin, kendini beğenmiş düşmanlara karşı, Gazi Mustafa Kemal Paşanın çevresinde çelik bir halka, tunç bir kale olduğu gündür.

 Bugün, temelleri köklü fakat binası çatlamış bir yapı üzerine yepyeni bir ruh ve imanla, yepyeni bir devletin temellerinin atıldığı gündür.

 Bugün, harcı atalarımızın asil kanları ile yoğrulan ulusal egemenliğimizin Türk çocuklarına bayram olarak armağan edildiği bir gündür.  Ve bugün, dünya çocuklarının her yıl kutladığı ilk ve tek bayram günüdür.  

      Bu bayramın anlamına varabilmek, bu bayramı damarlarımızda hissedebilmek için 96 yıl öncesine gidelim; düşmanlar yurdumuzu her yandan işgal ediyor, Türk Ulusunun özgürlüğü göz göre göre elden gidiyor, tehlike gittikçe büyüyordu. Elde ne para, ne cephane, ne de asker vardı. Masa başında oturup düşmandan merhamet dilenmekle bu büyük ulus ve bu kutsal vatan kurtarılamazdı. 

    Yıllarca Osmanlıdan yardım dileyen, Osmanlının karşısında esas duruşta bekleyen, hatta Osmanlıya kurtarıcı gözüyle bakan devletler bakış açılarını değiştirmiş ve Osmanlıya hasta adam damgasını vurmuşlardı. İşte bu hasta adamı yok etmek ve topraklarını bir an önce paylaşmak için; planlarını kurmuşlar ve hazırlıklarını ona göre yapmışlardı. Bu nedenle, masa başında paylaştıkları Anadolu Topraklarının büyük bir bölümünü işgal etmişlerdi. Bu Milleti öz vatanında yok edeceklerinin yanılgısına düşmüşlerdi.

    Bu durum karşısında;  Milletimiz ve Onun gerçek yöneticileri büyük bir iman ve inançla tekrar dirilişin mücadelesine atılmışlardır. Bu mücadele sürecinde bir meclis kurarak ne yapılacağını konuşmak, yeni bir hükümet kurmak, dağınık halde bulunan milli kuvvetleri toplayıp, bir yandan ayaklanmaları önlemek, diğer yandan da vatanı yer yer işgal etmiş olan düşmanı yurttan atmak gerekiyordu.

    İşte bu düşüncelerle 19 Mayıs 1919’da Samsun’a çıkan Gazi Mustafa Kemal Paşa, gerekli hazırlıkları ve çalışmaları yaptıktan sonra karargahını Ankara’da kurdu. Meclis-i Mebusan´ın düşmanlar tarafından basılıp, birçok milletvekilinin sürgüne gönderildi. Gazi Mustafa Kemal İstanbul’dan Ankara’ya geçen vatansever milletvekillerini de yanına alarak 23 Nisan 1920’de Türkiye Büyük Millet Meclisini açtı.

     Görüldüğü gibi 23Nisan 1920 tarihi, ulusal iradenin en açık şekilde belirdiği, Türk Ulusunun kendini yönetme yetkisini eline aldığı ve Türkiye Cumhuriyetinin temellerinin atıldığı gündür. 23 Nisan Milletin var olma ve yok olma savaşını verdiği, kendi topraklarında egemenliğini elde ettiği ve bunu bütün dünyaya ilan ettiği tarihtir.

     Son aylarda vatanımızın çeşitli yerlerinde kahraman askerlerimizi, polislerimizi ve insanlarımızı şehit vermekteyiz. Dünya boyutuyla baktığımızda üzüntümüzün çok fazla olduğu tartışmasızdır. Diğer taraftan yani ahiret cihetinden baktığımızda ise vatanımız için, bizim için canını feda eden bu kahraman insanlarımızın şehadet şerbeti içmiş olmaları bizim tek teselli kaynağımızdır.

   Ülke olarak birlik ve beraberliğe en çok ihtiyaç duyduğumuz günleri yaşıyoruz. Bunun için sevgili gençler heva ve heveslerimizle boşa geçirecek zamanımız yok. Bu vatan için herkes yerden bir şeyler tutup kaldırmak zorundadır. Düşmanlığın yerine barışı ve kardeşliği, kavga ve öfkenin yerine itidalı ve sabrı, nefretin yerine anlayışı ve sevgiyi, tembelliğin yerine çalışmayı, çirkinliğin yerine güzelliği, rezaletin yerine ahlakı, lakaytlığın yerine ciddiyeti ve saygıyı hayatımızın vazgeçilmez unsurları haline getirmek zorundayız.

   Bu duygu ve düşüncelerle 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramınızı tebrik eder, gelecek yıllarınızı daha güçlü, daha müreffeh bir TÜRKİYE’de geçirmenizi diliyorum.

 

    Saygı ve Sevgilerimle.